Kuzucular derler benim aslıma,
Anlatılmaz güzellikler düştü neslime,
Selam olsun kıymet bilen dostuma,
Ben köyüme köyüm bana hasrettir.
Ne güzeldi, Masat’tan düz ovaya bakması
Kayacıkta, yaşdaşlarla bir ateşcik yakması,
Vahanlarda, alaçıkda korka korka yatması,
Ben köyüme köyüm bana hasrettir.
Köyümde, kuru ekmek çıkınıdır gizlenen,
Çıtır çıtır patatestir, peşkede gözlenen,
İşin özü doğallıktır özlenen,
Ben köyüme köyüm bana hasrettir.
Küçük Ağa, Hacı Hasan, Emine hatun,
Refiga, Emişen abla, Ali gardaş, Veysel abi.
Eşim Remziye, oğlumuz Anıl ve Mehmet
Budur benim kısaltılmış soyacağım, neşetim
Özüm orda, gözüm orda neyleyim,
Sıra geldi sözlerimi söyleyim:
Kaç yıl oldu gidemedim köyüme,
Ben köyüme köyüm bana hasrettir.
*Bu şiir amcoğlum Prof. Dr. K. Hüseyin KOÇ’a aittir.