ŞİİRLER

Çoğa tamah eden azı yitirir Sılaya özlemi vuslat bitirir Hatıralar vardır yıllar eskitir Biliyorum amma sen gel bana sor Gönül meramını eder arzuhal Kalmadı umudum hayat oldu lal Yolumuz ayrıldı sana hoşça kal Gidiyorum amma sen gel bana sor

Gözlerin yeşildi Bahar kokuluydun Sırma saçlıydı dalların ____Üzerime eğilirken Kabuk bağlamış ellerinle ____Tuttun yüreğimi _____Alıp götürdün _____Hayat verdin bana ____________Güzel evim…

Akdağ’dan başlayıp uzanır yaylaların, Göksu yatağında çam kokulu yerin var. Yeşile bürünmüş, ırmak boyu bağların, Hınzırı Dağı’nda mor koyunlu sürün var. Çevreni sarmış işleniyor madenlerin, Kucağında Altıntabak Ovası şirin. Yayla havası estiren rüzgârın serin, Tabiat güzelliği içinde türün var. Her devirde almışsın şerefli yerini, Atatürk övmüş, Kara Mağara seyrini. Kuru bir ifade değil, tarih evreni, Kuvvayi Milliye’de, vur diyen erin …

Haziranın ilk günüydü Bir haber duyuldu Balıkesir ilinden Dediler: Dursunbey’de patladı grizu Tedbir almayan düşüncenin yozu Madende çalışan elli yedi kişiden On yedi canın ocağını söndürdü Sivil Savunma da oradaydı, o gün Kurtarılan kırk kişiydi, yaralıydı yedisi Ateşten gömleği giydi on yedi madenci   01.06.2006 saat 18.30 sularında Balıkesir İli Dursunbey İlçesi Kavacık Bölgesi Odaköy’de bulunan özel bir kömür ocağında …

I Duygunun sesi yankılandı: “Akıl, çekil yolumdan! ..” Bütün tuzaklar Rüyaların boşaldığı Yere düştü Sanrı diz üstü Gözlerindeki bulutlar Gönüle üşüştü Emdikçe yüreği Aşk aşerdi II “Biliyorsun” dedi, Akıl Gönül rüzgarı Susuz kalan yüreğe Sebepsiz esmez Aşkın ereğidir: Gönül rüzgarı Vuslatın yönünü kesmez III Girdabına çekti aşk Önce sarhoş etti Tuttu yüreğinin perçeminden Gönüllerin ışıklı soluğunda Yürüdü gitti…  

Görüyorum ki Bu bir serap değil Ruhumda estirdiğiniz Fırtınalar birer gerçek __O halde hak adalet yerini bulsun ______Derim ki; ________Cezanız müebbet ________Gönüle muhabbet

Gönüldeki sera Od/una yandı İki gönül Sebepsiz zaman aralığında Biçilmiş yazgısına Uyandı Hayatın Elemli Yüzü Zamana gülümsedi: “Gönlümün açıldığı yer Zamanın boşluğunda solacak mı” Zamanın ciddiyeti Her zamanki gibi üstündeydi: “Gül ne sevmesini bilir Ne de bülbül ağlarmış Zamana yenilip duruldukça duygular Kader iki yönlü pamuk ipliğine bağlarmış’* Hayatın Elemli Yüzü hüzünlendi: “Gönlümde esen aşkın rüzgarıdır Varlığın benim için yeter …

Şayet sevgiliyi tanımlayacak olursam, benim için zevkli bir uğraş; ne yalan söyleyeyim, rutin geçen hayatın içinde farklı ve tatlı bir telaş. * Ey sevgili; seninle ben, kuzey ile güney yarım küre gibiyiz. Bende gün başlarken sende güneş batıyor. Sende samimi bir yürek, tertemiz bir dilek, ince bir nezaket, tatlı bir dil, derin bir sezgi, engin bir kavrayış, nihayetinde kelimelerle alışılmadık …

Hayallerimin sunağı ey sevgili dost; Seni bir anda karşımda görünce, içimi bir ateştir kapladı, yangın yerine döndüm. Ta ki, gönlüm, güzelliğine alışana kadar, bir o yana bir bu yana savruldu durdu. Epeydir dizginlediğim duygularımı serbest bırakınca gördüm ki, gönlümdeki ateşin hiç sönmemiş; için için yanıp durmuş, kimi zaman alevlenmiş, kimi zaman sessizliğe bürünmüş… Sıcaklığının verdiği ilham bana öyle yakın ki, …

Hangi mevsim aranızdan ayrıldım, bilmiyorum Belki kötü talih, belki şanssızlık Bugün sen, yarın bir başkası Aldatıcı sevinçleri solumaktayken Yeni insanlar katılıyordu aramıza Giderek çoğalıyorduk Bütün isteğimiz Yaşamı kolaylaştıran ne varsa kendiniz için Sizlerden biri olduğumuzun bilinmesiydi Ayrı statü verilmeden Her yıl 3 Aralık*ta Senede bir gün anımsayanlara atfen ‘Yaşam bir bütündür insanlık için Çocuk, genç, erişkin ve yaşlı’