ŞİİRLER

daha dün öyle bir arzuya kapıldım ki isteri nöbeti geçirmiş gibiydim; içten içe kaynayıp durdum. önce baştan çıkarıldım sandım yanılmışım, zamanla alıştım buna. çığla uyandım, sonra… sonra, içimi yakan bir ateşle buluştum kimi zaman onun isteklerine uydum bazen de pişman oldum, kaçmak istedim. ama yapamadım, gönüle üşüştü büyüyen düşler gün geldi boşaldı zincire vurulmuş duygularım sonunda yitip gitti, devrildi zaman.

hangi mevsim el ele tutuşmuş sahilde yürümüştük sahiden kaçıncı yılıydı o beraber olamadığımız gönlümüzdeki hangi yangın içimize işliyordu açığa çıkmayı bekleyen kuvvetli hisleri paylaşırken gönül telimizi titreten daha anlamlı ne vardı sabırsızca beklediğimiz damla damla büyüyen gözyaşları merhamet dilenirken zamana karşı evrilen duygular bitmeyecek düşlerle yaşamın izlerinde gizlenirdi…  

Ben bir yudum sevgiyim Bazen bir bardak çayda Bazen bir fincan kahvede Bazen de avuçlarının arasında Sana sendeki sevgiden de yakın Ben bir yudum sevgiyim Bazen erişemeyeceğin kadar uzak Bazen de bilemediğin kadar yakın Aslında hep seninleyim bir bilsen Sana sendeki sevgiden de yakın   *Bu şiir amcoğlum Yurt Koç’a aittir.

Sahte yansımaları yaşamın kendisi sandık Daha doğarken biz ağladık, ağlatıldık Denemelerle geçen bir ömrün yarısına kandık Otuzbeşine geldik ama gerçekleri yeni anladık Ama her şey bitmiş değil, hayat durulunca Bu yaş, bu bilgi, bu tecrübe bizde olunca Şair ‘otuzbeş yaş yolun yarısıdır desin Bize de yol görünür, iki gönül bir olunca

Kalbime açılan pınarın Dudakları Öyle kanlı Öyle canlı duruyorsa Yanakları al, al Gözlerindeki ışıltı Beni içine çeken Girdap oluyorsa Onu bana getiren Günün anısı Tazeliğini hep koruyorsa Halim nice olur sonra Gönlüme akıyorsa Öz suyu Biliyor musun Kuştüyü varlığının Kalbimde açtığı O ağır yara Hala Tedavi edilmeyi bekliyor…  

Ferhat ile dağlarını deldirdin Aslı ile Keremini yandırdın Güzelliğini arar dururken Yusuf ile Züleyha’yı kandırdın Bahar ile tozlarımı savurdun Başak ile tanelerim ayırdın Sırlarını öğrenmek isterken Aşkın ile Mevlana’yı yandırdın Toprak ile bana bir can verdin Sevgin ile canı cananda gezdirdin Bu can senin, vuslatını dilerken Bir düş gördüm, meramıma erdirdin

Çimen yeşil Çiçekler çeşit çeşit Kuşlar ötüyor Gökyüzünde güneş de var Çocuklar çimenlerde yuvarlanıyor Kalpleri sevgiyle coşuyor Ne güzel! Biz çocukların hayatı böyle işte Bahar gibi bir şey…

Acı bir kahveyi yudumladığımda Issız bir limana duyduğum özlemim Zamanın süzgecinde akıp giderken Bir ömür ayrı düştüğümüze yanarım Hangi mevsim gönül evim tutuşsa Beyhude bir ömrün hatırasına kanarım

İçimdeki hercai çocuğun Niye bu saatlerde gezip dolaştığını _____Nasıl anlatabilirim ki Gecenin sessizliği üzerimdeyken __Nasıl huzur bulabilirim söyle Neden gam ile dolu şu gönlüm ___Hadi söyle bana ay ışığı ___Şu gönlümdeki fırtınayı ______Nasıl dindirebilirim

Tarifsiz Isınıyordu Yağmurla gelen Dileklerimiz Sarıldım Sonbaharın Dikensiz kollarına Susuz yağmurla ıslanmış Dudaklarını öptüm Yalnızlığımın arzularını kamçıladı Kanat çırpan dudakların Kıpkırmızıydım Bütün atar damarlarını dolaştım Duygular sarmalında Yer ve gök sarhoş Şelale çıplak Akarken İki ten Bir bedene sığındık Hırçın küheylanı andıran Yelelerine dokundukça Vurduğum kırbaç şakaklarında Ten umarsız Ova ateşli Susuz bir ovada Dörtnala…