Mustafa Sami Kuzucuoğlu
Yazarın büyük bir çoğunluğa göre en etkileyici yapıtı bu romanıdır. Övgülerin hakkını sonuna kadar veren roman unutulmaz eserler arasında yerini almıştır. Bu övgüleri ise 1998 yılında aldığı Nobel Edebiyat Ödülü ile taçlandırmıştır. Yazarın bu romanı dışında “Ölüm Bir Varmış Bir Yokmuş”, “Kopyalanmış Adam”, “Görmek” en meşhurları olmak üzere, daha birçok romanı vardır. Yazarın anlatım dili kendine özgü ve oldukça başarılıdır. Bu nedenle yazarın anlatım gücü sayesinde karakterlerle empati kurabilmektesiniz.
Hikâye sizi kendine inandırmaktadır. Betimlemelerle okuduklarınızı gözünüzün önünde canlandırmanız çok kolay olmaktadır. Ayrıca hikâyenin çarpıcılığı da çok fazladır. Eserin bu kadar popüler olmasındaki belki de en büyük etken bu çarpıcılıktır. Hayatta kalma içgüdüsünün tema edinilmesi ise bu çarpıcılığın temelindedir. Başarılı bir distopya sunar okuyucusuna. Bu yüzden özellikle distopya severlerin kitaplığında bulunması gerekir.
Yazar eserinde baş gösteren bir salgından bahsetmektedir. Bu salgın, körlük salgınıdır. İnsanlar görmemeye, kör olmaya başlarlar ve salgın dalga dalga yayılmaktadır. Ancak burada körlük gerçek anlamında değil, bir metafor olarak kullanılmıştır. Yani insanlar duygusal anlamda kör olmuşlardır. Yazar da bu durumu kendisi şu şekilde açıklamaktadır:
“Ne düşündüğümü merak ediyorsanız, bu kitapla anlatmak istediğim, hepimizin körleşmeye başladığı değildi. Bence körleşmiyoruz. Hepimiz körüz. Körüz ama bakıyoruz. Bakabilen ama görmeyen kör insanlar.”