Kuzucular

Kuzucular Kabilesinin Tarihçesi

Kuzuculardan ilk aile yöre ağzıyla Mamo (Mahmut) oğlu Mehmet, Halil ve Hasan kardeşlerin Elazığ Hankendi yöresinden Eski Malatya’ya (Battalgazi) gelip yerleşmesiyle başlar. Rivayetlere göre bu göç tahminen 1800’lü yılların ilk çeyreğinde gerçekleşir. Aile hayvancılık yaparak geçimini sağladığı için bir ihtiyaç hasıl olduğunda sık sık yer değiştirmektedir.  Otlakların yetersizliği veya yaşandığı muhtemel bir olayın etkisiyle aile üyelerinden Halil ve Hasan Battalgazi’deki ailesinin yanından ayrılır ve Kayseri’de Afşarların yaşadığı Sarız bölgesine gelir, buradaki Ayranlık köyünde çobanlık yapmaya başlarlar. Afşarlar Halil’in dürüstlüğünü severler ve onu Afşar kızı Raziye ile evlendirirler. Halil’in bu evlilikten 1834 yılında bir oğlu olur, ismini İbrahim koyar. Bu arada henüz bekar olan kardeşi Hasan da besicilik yapmak amacıyla küçükbaş hayvan getirmek üzere Battalgazi’deki akrabalarının yanına gider, bir sürü küçükbaş hayvan alıp tekrar Sarız’a doğru yola koyulur. Sarız’a varmadan yolu Afşarlar tarafından yağma edilmek amacıyla kesilir. Yağmacılar Afşar toyu ve geleneğine göre yağma hakkı isterler. Hatta yağmacıların ileri geleni büyüklerin küçüklerine hitap tarzı ve ifadesiyle “Yeğen, yağma hakkı bizim toyumuz, geleneğimiz, bundan vazgeçemeyiz. Onun için toy hakkımızı verin, yoksa durum kötüye gidecek” diye uyarır. Hasan da malını vermek istemez. Anlaşmazlık büyüyünce çatışma olur, Hasan ve adamlarını öldürürler. Hasan’ın öldürüldüğü bu dağın adı Hasanölen dağı olarak halk arasında efsaneleşir. Hasan’ın ölümünden sonra Afşarlar içinde yaşayamayacağını gören Halil, ailesini ve oğlu İbrahim’i de alıp Kümeören köyü Çamıllı Tek Mezar denilen bölgeye göç eder, buraya yerleşirler. Halil’in 1838 yılında bir oğlu daha olur, ismini ölen amcasına atfen Hasan koyar. İbrahim Tatılı köyünden Göher ile Hasan ise Kümeören halkından Şarıkların kızı Elif (Telli) ile evlenir. Yaklaşık 40 ila 50 yıl Çamıllı bölgesinde yaşarlar. Daha sonra İbrahim Tatılı’ya, Hasan ise Kümeören’e yerleşir.

 

Battalgazi/Malatya Kuzucuları

……………………………………………………………………….

………………………………………………………………………………………..

Tatılı Kuzucularının atası Halil oğlu İbrahim

İbrahim’in doğum tarihi bilinmemekle beraber, oğlu Abdullatif 1854 doğumlu olduğuna göre İbrahim’in de büyük ihtimalle 1830 ila 1835 arasındaki bir tarihte doğmuş olması gerekir. İbrahim’in tek çocuğu olur, ismini Abdullatif koyar. Kuzucuoğulları Tatılı köyünde Abdullatif’in neslinden devam ederler. Soyadı olarak da Bulut ismini alırlar. Abdullatif’in dört oğlu bir kızı olur. Çocukları sırasıyla Battal, Mehmet, Hasan, Osman ve Kıymet. Gerek Kömeren’e yerleşen Kuzucularda gerekse Tatılı’ya yerleşen Kuzucularda Battal ismi yaygındır. Bunun sebebinin ailenin geldiği Battalgazi ile ilişkili olduğu açıktır. Abdullatif’in oğlu Battal Tatılı’dan ayrılıp Sultanhanı’na yerleşir. Battal’ın oğlu Latif’in üç oğlu da soyadını Kuzucuoğlu şeklinde değiştirir. Latif’in kızkardeşi Fatma’nın kızı Ankara’da bir aileye evlatlık verilir. Fatma’nın oğlu Dinçer Batur (75), bir oğlu da meteorolojide mühendis olarak görev yapmış, İstanbul’da yaşıyorlar.

Kümeören Kuzucularının atası Çaltak Hasan

Halil oğlu Çaltak Hasan 1838 doğumludur. Şarıkların kızı Elif (Telli) ile evlenir, Kümeören köyüne yerleşir. Bu evlilikten Osman, Ahmet, Mehmet Mustafa ve Galip adında dört oğlu ve altı da kızı olur.

Hasan’ın kızları; Elif (Şahan’ın anası), Hatice (Bedirhan ve Seyfi’nin anası), Keziban (Alikea’nın anası), Fadime (Ucuğun anası), Nadiye (Sarı Mustafa’nın eşi), Asiye (Alibiyalerden Ahmet’in eşi, Asım dayının anası). Kızlar da köy içindeki diğer kabile üyeleriyle evlilikleri sonucunda karışıp çoğaldılar. Kuzucular böylece köyün hem nüfusça en kalabalık kabilesi hem de diğer kabilelerin de yakın akrabası oldular. Bu bakımdan köyün birleştirici çimentosu işlevini gören kabile Kuzuculardır denilse yanlış olmaz.

Kümeören kuzucuları hakkında ek açıklama

Adı Açıklama
Çaltak Hasan Kümeören Kuzucularının atası
Osman
Ahmet
Mehmet Mustafa
Galip
Asiye Alibiyalerden Ahmet ile evli. Çocukları: Asım, Duran ve Zülfü
Keziban Mehmet Gönültaş ile evli. Çocukları: Ali (Alikağ), Musa, Zeynep (Dursun Ay’ın eşi)
Elif Çocukları: Şahan Türkoğlu, Medine Doğan (Uzunyahaların anası)
Hatice Hacı Osman’ın eşi, çocukları: Bedirhan ve Seyfi Öztoprak, Zeynep (Çömük) Altun
Nadiye Sarı Mustafa’nın eşi, çocukları: Şehriban (Topal Haydar’ın eşi)
Fadime Mustafa Çelik’in eşi. Çocukları: Ucuğun Ahmet ve Fevzi Çelik
Osman Kur’an okumayı seven mütedeyyin biri.
Mehmet Dursun
Ahmet Zenci (Remzi)
Asiye İlk önce Ardıçlarda gelin, eşi savaşta şehit olunca da Kırıklı’ya gelin gidiyor, Nurettin’in anası.
Ayşe Hallölerde gelin (Bahattin’in anası, lakabı Güzel Ayşe)
Ahmet Saçlarındaki beyazlıklardan ötürü “Kır Ahmet” diye anılır.
Feramuz
Mikdat
Ayşe Kızışarlarda gelin
Muhteber Ekicce’de gelin
Kiraz Selahlardan Yahya’nın eşi
Mehmet Mustafa (Güccük Ağa) Adana ve Urfa yörelerine kadar cesareti ve yiğitliğiyle nam saldı. “Güccük Ağa, Deli Güccük” lakabıyla ünlendi ve toplumda kabul gördü.
Mahmut
Telli
Fidan Gemerek eşrafından Yahya beyin eşi,
Hamza
Hasan
Hakkı
Ahmet
Cemal
Fadime Hacıemminin Hasan’ın ilk eşi, Hasan’dan boşandıktan sonra Mikdat emmimin eşi.
Galip Sarıkamış harekatında şehit oldu.
Battal

Güccük Ağa

Namı diğer “Deli Güccük” diye anılır. Mert, yiğit bir insandı. Osmanlı Devletinin son zamanlarında ve Kurtuluş Savaşı dönemlerinde emrinde onlarca atlı vardı. Adana ve Urfa yörelerine kadar cesareti ve yiğitliğiyle nam saldı. “Güccük Ağa, Deli Güccük” lakabıyla ünlendi ve toplumda kabul gördü. Güccük Ağa’nın altısı erkek üçü kız toplam dokuz çocuğu oldu…

Milli Şehidimiz

Galip Kümeören Kuzucularının en küçük üyesiydi. 18 yaşında (Kırıklı) Tatlıpınar köyünden Mustafa kızı Emine ile evlendi. 1908 yılında bir erkek evladı dünyaya geldi. İsmini, mensubu olduğu Kuzucular sülalesinin bir kolunun bulunduğu Malatya Battalgazi’ye atfen ‘Battal’ koydular.

1914 yılında Sarıkamış harekâtına katıldı. Ancak cepheden dönemedi, şehit oldu. 1914 yılının 15-22 Aralık tarihleri arasında, Sarıkamış yakınındaki Allahuekber dağlarında, Kars’ı Ruslardan geri almak için harekata katılan askerlerden 10 bini donarak olmak üzere toplam 60 bin şehit verildi.

Galip’ten bir daha haber alınamadı. O’nu ağabeyleri ve ablaları çok seviyorlardı. Yıllarca bir gün dönecek umuduyla bekleyip durdular. Hayat döngüsü devam ediyordu, Vatan aşkıyla gidenler bir daha dönmediler; Onlar artık gönüllerimizde yaşıyor, onlar bizim kahramanımız, ruhları şad, mekanları cennet olsun…

Galip’in eşi Emine hatun da evlenip başka bir köye gittiğinde oğlu Battal henüz sekiz yaşındaydı ve önce yetim sonra öksüz kaldı. Battal daha çok Osman amcasının yanında büyüdü. Annesi Emine hatunun çocukları da Battal’ı öz kardeşleri gibi sahiplendiler, birbirleriyle ilişkilerini sürdürdüler…